Bodrum is gebouwd op de overblijfselen van een van de meest beroemde steden uit oude tijden, Halikarnassus. De ridders van de orde van Saint John bouwden het Bodrum kasteel over een oude Turkse toren om het gebied te beschermen.
Het was een kasteel gebouwd met marmer van een van de zeven wereldwonderen, het Mausoleum, en was aan de noordkant verbonden met het land. Oorlogen vonden plaats, de grond wisselde van eigenaar en duizenden schepen die het kasteel probeerden te veroveren faalden en zonken in de koele wateren van de Egeïsche zee. Na de verovering van het eiland Rhodes viel het kasteel onder Turkse controle en werd het een gevangenis. Later, tijdens WO I, is een deel vernietigd door Franse en Britse bommen.
Op een dag begon een groep mensen die nieuwsgierig waren naar de lokale geschiedenis te graven in het gebied. De opgravingen zorgden voor antieke munten, armbanden en ringen, kommen en kandelaren. Ook stukken gevonden bij opgravingen in Antalya-Gelidonya werden tentoongesteld in het Onderwater Archeologische museum van Bodrum. Steeds meer opgravingen vonden toen plaats. Schepen van honderden jaren geleden – samen met hun zeldzame lading – zagen voor het eerst in vele jaren het daglicht. Na lange tijd veranderde het Bodrum museum in het Onderwater Archeologische Museum en werd het een van de meest erkende archeologische musea in de wereld.
Deze dagen zijn er enkele kleine maar bepalende veranderingen die u ziet in het Bodrum museum. Terwijl antieke munten hiervoor werden tentoongesteld in een hal langs oude juwelen is op 26 april een aparte zaal geopend helemaal gewijd aan munten. Deze nieuwe hal laat ook tableaus zien waarop inflatie en koopkracht in oude tijden wordt uitgelegd en ook decoraties voor kleding en goud. Misschien is het meest opvallende stuk in deze nieuwe expositie een schrift met marktprijzen uit oude tijden.
Het meest drukke deel van het museum is het deel met amfora’s. De amfora’s zijn netjes in een rij gezet in dit middendeel van het kasteel. Gebruikt in oude tijden voor handel zaten in sommige amfora’s olijfolie terwijl andere gedroogd voedsel en dranken opsloegen. De amfora’s beginnen met Cananite amfora en gaan verder met Sakiz, Knidos, Istankoy, Romeinse, Kartaca, Byzantijnse en het Geyre type. Informatie over de datum van herkomst is geplaatst op stempels die ze dragen op de handvaten en de pot.
Een kapel, eerst gebouwd in het kasteel door de ridders (1406), was later gerepareerd door Spanjaarden in een Gotische stijl. Nadat de Ottomanen het gebied veroverden (1523) werd de kapel veranderd in een moskee met een kleine minaret die ernaast werd gebouwd. Deze plaats van gebed heeft vele gevechten doorstaan en pogingen om het te repareren en herbouwen. De muren, opgetrokken uit materiaal overgebleven uit de Hellenistische periode, dragen de namen van Spaanse koningen en schrift van de moskee die was vernietigd door de Venetianen. De Ottomaanse reiziger/schrijven Evliya Celebi gaf de naam Suleymaniye moskee aan deze plaats van gebed dat een oostelijk Romeins schip tentoonstelt dat rond de zevende eeuw zonk in de Bodrum-Turgutreis Yassiada wateren. Het schip heeft een wax presentatie in zich van de kok van het schip en in de ramen staan kaarsen, keukenbenodigdheden en gereedschap om te vissen.
Een schip van honderd jaar geleden
Voor de mensen die nieuwsgierig zijn is er ook een skelet van de “Cam Batigi”, een schip gevonden bij Mamaris in de haven van Serce. Het is ongeveer 16 meter lang, 5 meter breed en kon 35 ton vervoeren. Archeologen die het opgroeven hebben ongeveer 100 ton zand moeten verplaatsen voor hun opgraving. De geschiedenis van het schip dateert rond de elfde eeuw en wie weet wat er mee gebeurd is toen het twee ton glas en metaal vervoerde toen het zonk. Vijftig procent luchtvochtigheid en 22 graden temperatuur in het museum geven bezoekers een goed gevoel. Hier vindt u veel foto’s schilderijen en video’s over hoe het schip gevonden was.
Bron:Todayszaman